ಮಗ ಆಫೀಸ್'ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ "ಹಲೋ ಪಪ್ಪಾ ,ಹ್ಯಾಪಿ ಫಾದರ್ಸ್ ಡೇ, ನಾನೇನ್ ಹೇಳ್ತೇನೆ, ಇವತ್ತು ನಾವು ಹೊರಗೆ ಊಟ ಮಾಡಲು ಹೋಗುವ, ಓಕೆ ಪಪ್ಪಾ."
ನಾನು ಇವನಿನ್ನೂ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡಲಿಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಅವಸರವಾಗಿ "ಬೇಡ ಬೇಡ ಯಾಕೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೊರಗೆ, ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಟೈಮ್ ಇಲ್ಲ , ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕೆಲಸ ಇದೆ."
ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು " ಏನು ನೀವು,ಇವತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ದಿನ "ಫಾದರ್ಸ್ ಡೇ", ಇಷ್ಟು ಕಂಜೂಸಿ ಮಾಡಿ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿರಿ, ನಾನೂ ನಿಮಗೆ ಗಿಫ್ಟ್ ತಂದಿದ್ದೇನೆ (ಅವನ ಗಿಫ್ಟ್ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ವಿಷಯ, ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಯಲಿ ನನ್ನ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಬಿಡಿಸಿ "ಯೂ ಆರ್ ದ ಗ್ರೇಟೆಸ್ಟ್ ಡ್ಯಾಡ್ ಇನ್ ದ ವರ್ಲ್ಡ್, ಹ್ಯಾಪಿ ಫಾದರ್ಸ್ ಡೇ" ಎಂದು ಬರೆದು ಕೊಡುವುದು ), ಚಿಂತೆ ಮಾಡ ಬೇಡಿ . ಓಕೆ ಚಲೋ ನಿಮಗೆ ಟೈಮ್ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ಲ, ಚಲೋ ಹೊರಗೆ ಬೇಡ, ಆದರೆ ನೀವು ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ನೀವು ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಕೆ.ಎಫ್,ಸಿ'ಗೆ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿ, ನನಗಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮಮ್ಮಿಗಾಗಿ, ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ವೇಟ್ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ, ಓಕೆ ದಿಸ್ ಇಸ್ ಫೈನಲ್, ಬೈ ಟಾಟಾ." ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ಇಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟ.
ನನಗೆ ಫೋನ್ ನನ್ನನ್ನು ಚುಡಾಯಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಬಾಸವಾಯಿತು. ನಾನು ಕೆ.ಎಫ್.ಸಿ'ಗೆ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಫೋನ್ ತಿರುಗಿಸಿದೆ.
ಮಗ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೊಡುವ ಆ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆ ನನಗೆ ಪ್ರೀಯವಾಗಿತ್ತು, ಅವನ ಸಂತೋಷವೇ ನನಗೆ ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು.
by ಹರೀಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ, ಶಿರ್ವ
