ಲೋಕೆಟ್ ಚೈನ್

ಲೋಕೆಟ್ ಚೈನ್
------------------

ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬಂತು ಪುನಃ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು, ಸ್ಮೃತಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಲ್ಯದ ಕೆಲವು ಘಟನೆಗಳು ಚಲಚಿತ್ರದ ಹಾಗೆ   ಓಡಲಾರಂಭಿಸಿತು.

ಮೂರು ಮಹಡಿಯ ನಮ್ಮ ಆ ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ಈಗ ಒಂದು ವಿಶಾಲ ಮಾಲಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಇತ್ತು. ಯಾಕೋ ಹೃದಯ ವೇದನೆಯಿಂದ ಅಳಲಾರಂಭಿಸಿತು, ಎಷ್ಟೋ ಸುಂದರ ನೆನಪುಗಳು ಸುಟ್ಟು ಹೋದಂತೆ ಬಾಸವಾಯಿತು, ಆದರೆ ನೆನಪುಗಳು ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಅಲ್ಲಿ ಈಗ ರಹಿಮ್ ಚಾಚನ ಜೀನಸ ಅಂಗಡಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಬ್ರೆಡ್ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದ  ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್ ಅವರ ಅಂಗಡಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ, ತರಕಾರಿ ಮಾರುವ ಕುಶಾಬಾಯಿ ಸಹ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಣ್ಣೀರ ಧಾರೆ ಹರಿಯಿತು, ರಹಿಮ್ ಚಾಚನ ನೆನಪಾಗಿ ನನಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು ಸಂತೆಯಿಂದ 

ಖರೀದಿಸಿದ ಆ ಲೋಕೆಟ್ ಚೈನ್, ಆಗ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಚೈನ್ ಧರಿಸುವ ಫ್ಯಾಷನ್ ಇತ್ತು, ನನಗೂ ಅಂತಹದೊಂದು ಚೈನ್ ಧರಿಸ ಬೇಕೆಂದು ಆಸೆಯಾಗಿತ್ತು, ಹೇಗೋ ಅಮ್ಮನಿಂದ ಹಣ ಪಡೆದು ಸಂತೆಯಿಂದ ಒಂದು ಲೋಕೆಟ್ ಚೈನ್ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿ ತಂದೆ, ಲೋಕೆಟ್ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಸೀದಿಯ ಚಿತ್ರವಿತ್ತು,  ಆ ಸಮಯ ನನಗೆ ದೇವಾಲಯ, ಮಸಿದಿ, ಚರ್ಚ್ ಇದರ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಚಾಲ್ ಟೈಪ್ ಬಿಲ್ಡಿಂಗ'ಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮದವರು ಇರುತ್ತಿದ್ದರು, ಆ ಸಮಯ ನನಗೆ ಅವರು ಇವರು ಹಿಂದೂ, ಇವರು ಮುಸ್ಲಿಂ, ಇವರು ಸಿಖ್ ಎಂಬ ಪಾಠ ಯಾರು ಕಲಿಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಮನೆಯವರು ಆಗಲಿ, ನೆರೆಯವರು ಆಗಲಿ, ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರಿಗೆ ಈ ಭೇದ ನಮಗೆ ತಿಳಿಸುವ ಸಂದರ್ಭವೇ ಬರಲಿಲ್ಲ, ಬಾಲ್ಯದಿಂದ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ಎಲ್ಲ ನಮ್ಮವರೇ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತು. ಧರ್ಮ ಜಾತಿ ಇದರ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ನನಗೆ ಹಾಗು ನನ್ನ ಪ್ರಾಯದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು.

ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಿಂದ ಆ ಲೋಕೆಟ್ ಚೈನ್ ಧರಿಸಿ ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ "ಉಂದು ವೋಲ್ತು ಈ ಬ್ಯಾರ್ಲೆನ ಲೋಕೆಟ್ ಕಂತಿನಿ, ಲಾಯಕ್ ಉಂಡು "(ಇದು ಎಲ್ಲಿಂದ ನೀನು ಮುಸ್ಲಿಮರ ಲೋಕೆಟ್ ತಂದೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ) ಎಂದು ನಕ್ಕಿದರು.

ನಾನು ಅದನ್ನು ಧರಿಸಿ ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್ ಅವರ ಅಂಗಡಿಗೆ ಬಂದೆ " ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್  "ದೇಖೋ ಮೇರ ಚೈನ್" (ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್ "ನೋಡು ನನ್ನ ಚೈನ್").

ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್ " ಅರೆ , ಕಿದರ್ ಸೆ ಲಾಯ ಯೇ, ಯೇ ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೋಗೋ ಕ ಹಯ್"(ಎಲ್ಲಿಂದ ತಂದೆ ಇದನ್ನು, ಇದು ಮುಸ್ಲಿಮರ).

ನಾನು "ಮತ್ಲಬ್"(ಇದರ ಅರ್ಥ).

ಶರ್ಮ ಅಂಕಲ್ "ಕುಚ್ ನಹಿನ್ ಅಚ್ಚಾ ಹಯ್" (ಏನಿಲ್ಲ, ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ) ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನಾದರು.

ನಾನು ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟೆ.

ನಾನು ರಹಿಮ್ ಚಾಚನ ಅಂಗಡಿಗೆ ಬಂದು ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ಹೊಸ ಚೈನ್ ತೋರಿಸಿದೆ. 

ರಹಿಮ್ ಚಾಚ " ಬೇಟಾ ಕಾಹ ಸೆ ಲಾಯ ಯೇ" (ಮಗ, ಎಲ್ಲಿಂದ ತಂದೆ ಇದನ್ನು).

"ವೋ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಸೆ, ಅಚ್ಚಾ ಹಾಯ್ ನಾ" (ಆ ಮಾರ್ಕೆಟಿಂದ, ಒಳ್ಳೆಯದಿದೆ ಅಲ್ಲ).

ರಹಿಮ್ ಚಾಚ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ " ಅಚ್ಚಾ ತೋ ಹಾಯ್ ಬೇಟಾ, ಇಸ್ಮೆ ಖುದಾ ಕಿ ರೆಹಮತ್ ಹಯ್, ಪರ್ ಬೇಟಾ, ಯೇ ಹುಮಾರೆ ಮಜ್ಹಬ್ ಕ ಹಯ್" (ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ದೇವರ ಆಶೀರ್ವಾದ ಇದೆ, ಆದರೆ ಮಗ ಇದು ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದವರ".

ನಾನು " ಇಸ್ಕ ಕ್ಯಾ ಮತ್ಲಬ್ ಚಾಚ" (ಇದರ ಏನು ಅರ್ಥ ಚಾಚ).

ಚಾಚ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ "ಕುಚ್ ನಹಿ ಬೇಟಾ , ಬಹುತ್ ಅಚ್ಚಾ ಹಯ್"( ಏನಿಲ್ಲ ಬೇಟಾ, ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ) ಎಂದು ಹೇಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಮುದ್ದಿಸಿದರು.

ಆ ಸಮಯ ನನಗೆ ಅಮ್ಮ ಆಗಲಿ , ಶರ್ಮಅಂಕಲ್ ಆಗಲಿ, ರಹಿಮ್ ಚಾಚ ಆಗಲಿ ಯಾರೂ ನನಗೆ ಹಿಂದೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ಎಂಬ ಭೇದ ತಿಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇಂದು ಇದನ್ನು ಯೋಚಿಸುವಾಗ ನನಗೆ ಧರ್ಮ ಜಾತಿಯ ಭೇದ ತಿಳಿಸದೆ ಅವರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಉಪಾಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದರು, ಆವಾಗ ಅವರು ಈ ಜಾತಿ ಧರ್ಮದ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ವಿಷ ಬೀಜ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತುತ್ತಿದ್ದರೆ  ಇಂದು ನಾನು ನಾನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಬಹುಶ ಒಂದು ಬೇರೇನೆ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ, ಕೇವಲ ನನ್ನದೇ ಧರ್ಮ ಉಪಸಕನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಅವರ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಉಪಕಾರ ನನ್ನ ಮೇಲೆ, ಇಂದು ನನಗೆ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಗೌರವ, ಮರ್ಯಾದೆ ಇದೆ, ಇದು ಅವರು ನನಗೆ ನೀಡಿದ ಅತಿ ಬಹುಮೂಲ್ಯ ಸಂಪತ್ತು.

by ಹರೀಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ, ಶಿರ್ವ